De vloer is het meest gebruikte oppervlak van elke kamer. Daarom moet speciale aandacht worden besteed aan het proces van opbouw. Om ervoor te zorgen dat de vloer zo lang mogelijk meegaat, moet deze op de juiste manier worden geïnstalleerd. De vloer is een complex systeem dat uit meerdere lagen bestaat, die elk een specifieke functie vervullen en verschillende materialen bevatten. De behoefte aan een bepaalde laag hangt af van het type (tegel, hout, cement, zelfnivellerende polymeer, beton) en het doel van de vloer.
Vloerindeling
De opbouw van vloeren bevat de volgende lagen:
Basis. De vloer van elk type zorgt voor de aanwezigheid van een dragende basis. In particuliere huizen, op percelen of in kelders fungeert de grond als zo’n oppervlak, dat vooraf zorgvuldig wordt verdicht. Vuilnis, vegetatielaag en bevroren grond, onzuiverheden van sneeuw, ijs worden verwijderd en het oppervlak wordt bedekt met zandbedden. In het geval van nabijheid van grondwater worden extra droogmaatregelen uitgevoerd voordat de vloeren worden gelegd.
Onderlaag. Met dit onderdeel kunt u de belasting gelijkmatig verdelen over de gehele omtrek van de grondbodem. De onderliggende laag kan star zijn (van cement of zuurbestendig beton) of niet-star (van slakken, grind, zand, steenslag, leembeton en andere). De dikte wordt bepaald afhankelijk van het materiaal en de geplande belastingen tijdens de bouw- en installatiewerkzaamheden en de daaropvolgende werking van het pand. Voor het plaatsen van een industriële vloer worden als onderlaag gewapend beton, grind, zand, geëxpandeerde klei en andere bulkmaterialen gebruikt.
Waterdichtheid. Deze laag is ontworpen om te beschermen tegen het opstijgen van grondwater of rioolwater, evenals tegen het binnendringen van vocht uit aangrenzende kamers. Het leggen van waterdichting is verplicht in het geval dat grondwater dichter dan 2 m van de fundering komt. Dit deel van de vloer moet over het gehele oppervlak worden afgedicht en alleen op een vlakke, vaste ondergrond worden gelegd. Om deze laag te organiseren, worden materialen zoals dakbedekking, hydroisol, polyisobutyleen, bitumen en latexmastiek gebruikt. Afhankelijk van het doel kan waterdichting boven of onder de dekvloer worden aangebracht. Indien nodig kunnen de onder- en waterdichtingslagen gecombineerd worden met steenslag geïmpregneerd met bitumen of teer. Waterdicht maken is een verplicht onderdeel van de houten vloerconstructie.
Geluidsisolatie. Deze laag wordt gelegd als het nodig is om te beschermen tegen het binnendringen van contactgeluid in het pand. Voor waterdichting worden materialen zoals lichtgewicht beton, gecalcineerd zand en speciale elastische pakkingen gebruikt die de voegen van de vloer met muren en de voegen van vloeren bedekken.
Thermische isolatie. Met deze laag kunt u zoveel mogelijk warmte besparen en tegelijkertijd de algehele thermische geleidbaarheid van de vloer verminderen. Voor de voorbereiding van thermische isolatie worden schuimplastic, gas-silicaatplaten, evenals geëxpandeerde klei of lichtgewicht beton gebruikt, die moeten worden bedekt met een egalisatiedekvloer. Meestal wordt deze laag aangebracht bij de constructie van vloeren in kamers boven kelders.
Dekvloer. Dit onderdeel wordt gebruikt voor het nivelleren, maar ook voor het verstijven van de draagbasis of het oppervlak van de onderliggende lagen. Met de dekvloer kunt u de belasting gelijkmatig over de vloer verdelen. Indien nodig wordt met zijn hulp een bepaalde helling gecreëerd (voor het afvoeren van water in een technische ruimte of een badkamer). Bovendien kan deze laag worden gebruikt om draden en leidingen te verbergen (bijvoorbeeld bij het leggen van een vloerverwarming). De dekvloer is gemaakt van cementzandmortel of beton. Het is mogelijk om deze laag te maken van geprefabriceerde spaanplaat, vezelplaat, OSB, gipsvezel of multiplex. De materiaalkeuze hangt af van het type uiteindelijke gezichtsbedekking.
Tussenlaag. Dit deel bindt de onderste lagen aan de aflaklaag. De tussenlaag kan worden gemaakt van verschillende lijmen, mastiek, plamuren, speciale mortels of beton. Bij gebruik van een parketplaat of laminaat is dit onderdeel gemaakt van een polymeersubstraat.
Afwerking coating. Deze laag is de laatste bij het leggen van vloeren en neemt de hoofdbelasting op zich. Daarom moet bij het kiezen van een vloermateriaal rekening worden gehouden met de bedrijfsomstandigheden van de kamer. De frontcoating kan worden gemaakt van verschillende afwerkingsmaterialen: parket, laminaat, tegels, linoleum, tapijt, bulkpolymeersamenstelling en andere. De keuze van afwerkingsmaterialen hangt af van het doel van de kamer. In appartementen, huizen en kantoren worden linoleum, parket, plaatbekledingen en vloeren van polymeermaterialen gelegd. Keramische tegels worden gebruikt in badkamers en keukens. Coatings gemaakt van vezelplaat, spaanplaat en multiplex worden in bijkeukens gelegd.